چشمانت را برای زندگی می خواهم اسمت را برای دلخوشی می خوانم دلت را برای عاشقی می خواهم صدایت را برای شادابی می شنوم دستت را برای نوازش می خواهم و پایت را برای همراهی می خواهم عطرت را برای مستی می بویم خیالت را برای پرواز می خواهم و خودت را نیز برای پرستش آیا می دانی در فراق تو می سازم و می سوزم آیا می دانی بی تو عالم برایم پوچ و بی معنی است آیا می دانی که قصه هایم بی تو بی معنی است آیا می دانی که چراغ قلبم در فراق تو خاموش است آیا می دانی که رشته افکارم در فراق تو از هم گسسته است آیا می دانی که بی تو جسمی بی روحم ، دلم می گیرد آیا می دانی چرا دلم می گیرد چون فقط تو را می طلبم وقتی تو نیستی دلم می گیرد چون فقط با تو زنده ام پس باید این حق را داشته باشم که دارای دلی پژمرده باشم چون نیازم نیست روحم نیست خواسته ام نیست بهترینم نیست پس در هجران تو همچون شمعی می سوزم باز هم دلم می گیرد تا لحظه ای که تو در کنارم باشی و وجودت را حس کنم .......... لحظه دیدار نزدیک است باز من دیوانه ام ، مستم باز می لرزد ، دلم ، دستم باز گوئی در جهان دیگری هستم آری ، لحظه دیدار نزدیک است روز عشاق . . . ولنتاین یا همون روز سپندارمذگان رو به عشقم ، امیدم ، آرزویم و تمام وجودم تبریک میگم عزیزم قلب کوچم را تقدیم وجود گرانقدرت می کنم تقدیم به تو که گل همیشه بهار منی به تو که قشنگترین بهانه برای بودن منی و به تو که عشق جاودانه منی و همچنین به همه کسانی که قلبشون واسه همدیگه می تپه تبریک میگم و براشون آرزوی خوشبختی می کنم تاریخچه‌ى روز والنتاین به کشیشى به همین نام بر مى‌گردد. او در شهر ترنى ایتالیا مى‌زیست. کشیش والنتاین در قرن سوم میلادى برخلاف دستور قیصر، مراسم عقد چند جفت عاشق را سازمان داد و از باغ خانه‌اش گل‌هایى به آنها هدیه کرد. قیصر کلادیوس دوم از این ماجرا آگاه شد و دستور داد تا در روز چهاردهم فبروری سال ??? میلادى سر از تن کشیش والنتاین جدا سازند. با یاد این کشیش خَیر، این روز در بسیارى از کشورهاى غربى و نه تنها در این کشورها، با مراسمى بسیار زیبا برگزار مى‌شود.
در فیلیپین ساعت ?? نیمه شب، هزاران زوج با بوسیدن یکدیگر، به پیشواز روز عشاق مى روند. در جاپان زنان به همسران و همکاران مرد خود شکلات عادى هدیه مى کنند و یک ماه بعد، از آنها شکلات‌هایى سفید پس مى‌گیرند. در فنلند این روز را به عنوان روز دوستى ها جشن مى‌گیرند. در این روز عشاق با ارسال کارت به کسى که دوستش دارند، مراتب علاقه‌ى خود را به او باز مى‌گویند ای پناه قلبهای بی پناه . . . ای امید آسمان های غریب کوچه دل با تو زیبا میشود باید از پیوند تو سرشار شد عشق یعنی تا ابد آبی شدن عشق یعنی لحظه ای بارانی و لحظه ای شفاف و مهتابی شدن عشق یعنی لذت یک آرزو عشق یعنی هدیه ای از آسمان عشق یعنی یک صفای سازگار عشق یعنی با وجود زندگی دور از آداب مردم زیستن عشق یعنی لحظه ای خندیدن عشق یعنی لحظه ای زیبا شدن
عشق یعنی قطره بودن سوختن عشق یعنی راهی دریا شدن
هر چه هست این عشق صدها قلب صاف با حضورش آبی و بی کینه است عشق یعنی سبز بودن تا ابد عشق رنگ نقره آینه است تو گل گلدان قلب من شدی عشق شد یک برگ از گلدان تو در بهار آرزو می دهد میوه های عاطفه چشمان تو چشمهایم باز بارانی شدند قلبم اما گشت دریای ز عشق تا وقتی که تو هستی، تا لحظه ای که یاد تو در خاطر من جاریست . . . تا زمانی که دستهای گرمت همراه دستای خسته ای منه . . . تا وقتی که نگاهت تنها پناهگاه و تکیه گاه نگاه سرگردان منه . . . تا زمانی که تو همسفر جاده زندگی من هستی . . . تا وقتی که شونه های تو امن ترین جای دنیاست برای من . . . من زنده هستم دیشب من بودم وشب بود و یاد تو، دیشب فاصله میان من وپنجره و شب را تنها یاد تو پرکرده بود... دیشب سجاده سپید نیازم رادر حرمش گسترده بودم وتمام فرشتگان را به بزم عاشقانه ام دعوت کرده بودم... ای که زندگی ام را با نگاهت روشن کردی و سر فصل زیبای زندگی را با کلمه عشق آغاز کردی ای که همچو ساحل آرامی هستی در دریای طوفانی دلم و ناخدایی برای کشتی رها شده در طوفانی از امواج حال چون همیشه سفره آسمانت را برای این دل تنگ بگشا که مرا به تو نیاز است ای خدا کی میشه روزی که بدون واهمه بتونم عشقمو فریاد بزنم بین همه بگیرم دستای گرمشو تو دستام همیشه بدونم دلم دیگه هم سفر تنهاییشه نزنه شور جدایی دله تنگ و بی قرار لحظه دیدن روی ماه اون گله بهار مثه پروانه که گرد گل همش پر میزنه دله تنگم نمی تونه از نگاش دل بکنه بدوزم چشمامو تو چشمای پاک و بی ریاش بخونم راز قشنگ عشقو از تویه چشاش بزنم بوسه به اون لبهایی که دلم میخواد بدونه آرزومه فقط بهش خنده بیاد موهای لطیفشو شونه کنم دونه دونه بخونم ترانه مهر و وفا ، عاشقونه بکنم زمزمه وقتی سر رو شونم میزاره عزیزت دوست داره ، بدون واست جون میزاره همه هستی من خلوت مست دو چشم تر توست همه قصه من صحبت زلف بلند سر توست تو مرا واژه ایمان هستی که به هنگامه صبح لب به تکریم تو من باز کنم تو مرا مهر عبادت هستی که به هر سجده خود سر تعظیم به محراب رخت می آرم تو مرا چون گل سرخی هستی که درون قفس خشک کویر از سر ناز به برا آمده ای تو مرا صبح امیدی هستی که میان همه پنجره ها رو به من باز شدی چشم امید من خسته به توست تو مرا یاری کن تا به همراهی تو به سر قله ایمان برویم و خدا را انجا با تو فریاد کنیم سالروز میلاد با سعادت شیر زن عالم و عالمیت حضرت فاطمه زهرا (ع) و بهترین هدیه آسمانی یعنی روز مادر و روز زن رو به تمام مادران عزیز تبریک میگم و برای تک تک این فرشته های گرانبها و با ارزش عمری طولانی آرزومندم مادر می‌بوسمت و این بوسه برگونه تمام جهان هستی است. مادر می‌بویمت که عطر تجلی جنت می‌باشی مادر مقامت آنقدر والاست که خانه کعبه به روی تو باز می‌گردد تا علی را در فضای ایمان به‌دنیا آوری. ای مادرم! صبح، دیدگانم را به روی تومی‌گشایم تا گشایش روزیم باشد، غروب را با یاد تودیده فرو می‌بندم که در رویا دست در دست توتفرج نمایم. زندگیم را مدیون تو می‌دانم چرا که لحظه لحظه زمان زندگیم با تیک تیک قلبت گره‌خورده است. چون دانسته و می‌دانم هر آن‌نگرانم بودی با زمین خوردنم احساس درد می‌کردی و با شادیم شادمان‌می‌شدی. گرچه یک روز و آنهم سالروز ولادت‌بی‌بی دو عالم را روز مادر قرار داده‌اند لیکن سال، درسی از تو می‌گیرد. بهارش، تابستانش، پاییزش، زمستانش همه دست نوشته‌های تو را ورق می‌زند. شایسته همه گونه قدردانی هستی. همه گل‌های جهان مفروش پایت باد و همه نغمه‌های جهان ترنم لالایی تو را زمزمه می‌کند. روزت مبارک مادر مادرم من تورا می‌جویم در پس شاخه سرخ با اینکه تنها موندی و هیچکسی و نداری ترانه هات عوض میشه..اگه بدی اجازه طاقت ندارم آخه من تورو پریشون ببینم! توی دلت چی میگذره؟ غمو تو چشمات میبینم! چیکار می تونم بکنم ، جز اینکه آرزو کنم تمام غصه های تو ، فقط مال خودم بشه عزیز من غصه نخور حرفتو من خوب میدونم بیا با هم سفر کنیم یه جایی که آبی باشه از اولش تا آخرش اگر به اونجا برسیم ما که دیگه غم نداریم به جز ستاره های آسمون چیزی دیگه کم نداریم من با تو سخن می گویم . . . . . رساتر از همیشه و تو حرفهایم را می شنوی . . . . . روشن تر از هر روز بگذار از عشق سخن نگویم بگذار وسعتش را در حصار کلمات محدود نکنم چرا که من عشق را با کلام در نیافتم برای من عشق نه کلام است ، نه صوت و صدا چیزی است وسیع تر از همه اینها وسیع است و با نجابت . . . . . مانند دلت با شکوه است و پر رمز و راز . . . . . همانند چشمانت عمیق است و پر از صداقت . . . . . همانند اندیشه هایت بگذار دریا بداند رقیبی دارد به زلالی قلبت و به ژرفناکی نگاهت و گفتی که معنای عشق در انتظار است و در فاصله ها ! و من تمام این فاصله ها را با صبر و انتظار به تماشا نشسته ام ! چه رازیست در این فاصله . . . . . نمی دانم که هر چه میگذرد مرا شیداتر می کند . . . و من . . . . . شیدا می مانم بگذار از عشق سخن نگویم بگذار وسعتش را در حصار کلمات محدود نکنم !!! تو را در آغوش گرفتم ، چشم در چشمت شدم موهایت را نوازش کردم حرف زدیم برایم گفتی از گذشته . . . از تنهایی . . . از بی کسی . . . از آینده . . . از آرزو. . . از . . . گفتی . . . گفتم . . . از هر چه دوست داشتی لحظات مثل همیشه کند نمی رفت ! باز زندگی برایم شیرین شد رنگ تازه گرفت لحظاتم را با دنیا عوض نمی کردم . . . تا اینکه . . . در حالیکه چشمانم را گشودم ، زانوهایم در آغوشم بود . . . نگاه کردم تنها سکوت یاریم میکرد چقدر هوا سرد بود صدای اذان می آمد زانوهایم را کشودم ایستادم و برای تو و چشمانت دست به دعا بردم . . . 
ای به رنگ اشک های گرم شمع . . . ای چنان لبخند میخک ها نجیب
ای دوای درد دلهای اسیر . . . ای نگاهت مرهم زخم بهار 
تو شفا بخش نگاه عاشقی
مهربانی نازنینی مثل عشق
با تمام شاپرک ها صادق ی
چشم هایت مثل رنگین کمان . . . دست هایت باغ پاک نسترن
قلب اقیانوسی از شوق و نگاه . . . با دلت پروانه شد احساس من
قلب من یک جاده تاریک بود
با تو قلبم کلبه پیوند شد
اشک هایم مثل نیلوفر شکفت
حاصلش یک آسمان لبخند شد
مرز ما گلدانی از احساس شد
تو گلدان پیچکی از عاطفه
تو شدی راز شکفتن
من شدم برگ سبز و کوچکی از عاطفه
ای تماشای تو یک حس لطیف
قلب من تقدیم چشمان تو شد 
مادرم دوستت دارم
عزیز من غصه نخور وقتی خدا رو داری
عزیز من گریه نکن فدای قلب تنگت
حیفه که بارونی باشه اون چشمای قشنگت
خسته نشو؛خسته نشو از این روزای خسته
من که این و خوب می دونم چقدر دلت شکسته
بزار تا دنیا بدونه این تویی که نباختی
با او همه در به دری روز و شبا رو ساختی
بزار تا دنیا بدونه هنوز دلت جوونه
عزیز م من خسته نشو از دست این زمونه
یه روزی از همین روزا غصه و غم می میره
این روزگار بی وفا به دست تو اسیره
یه روزی هم صدا میشی با نغمه های تازه
خسته نشو؛خسته نشو از این روزای خسته
در به دری تموم میشه..پس دیگه گریه بسته
بلور باشه پنجره هاش..ستاره هاش.. حتی درش
هیچکی نتونه بیاد و دل ما رو بلزرونه
| قالب وبلاگ : قالب وبلاگ |
درباره سایت
منوی سایت
پیوند های روزانه
آرشیو سایت
پیوند ها
طراح قالب
امکانات سایت