گــَرَم دیوانه پنداری و مستی ناهشیوار بر این اوصاف خود را من روا دانم! که من ناخورده مست هستم، اسیر سحر خوبانم! «نه از رومم،نه از زنگم، یکی من قطره بی رنگم»! نه از دیوان نه از دلوار، نه مهتر نه یکی کهتر، که یک شبگرد شبخوانم! نه فرهادم نه مجنونم، همین دانم ،که باران بهارانم!.. «من آن لولی وش مغموم بی یارم»، من آن نا خورده مست نا هشیوارم، که ره دادم به کوی تو،به میخانه؟نمیدانم!... بگیرم دست و زین سامان بی سامان جدایم کن، وفا کن زتنها شب نشینی ها رهایم کن، تو...ام ساز بر گیرو چو ناز نازک پرده، بیا و از پس پرده!صدایم کن، که مشتاق نگاه تو، شنیدار صدای تو، که زنده به وصال توست...جانانم، دل تن دار بی جانم!... راستی،سر بسته بگویم تا همیشه، من از لطف تو «ممنانم»!!!.... «باران بهاری» آب،بابا،جوجه،دانه یادمان رفت درعبورازاین زمانه یادمان رفت مرد درباران که آمدیادمان هست "بازباران باترانه"یادمان رفت شعرهای زندگی راحفظ کردیم بیتهای عاشقانه یادمان رفت ازکنارکودکی هامان گذشتیم ذوق وشوق کودکانه یادمان رفت پای اندوه خیس کبری نشستیم چکه های سقف خانه یادمان رفت باز پای مشق فرداخوابمان برد بازتکلیف شبانه یادمان رفت دل خوشی!! لحظه لحظه زندگی را دوست دارم با تو باشم دل خوشیم این بود همیشه با تو باشم هم دل هم نفس من با تو باشم این ارزویم بود تا هستم با تو باشم رفتنت را خیالم بود تا من با تو باشم تنهایم گذاشتی تا در انتظار تو باشم بعد رفتنت چگونه در انتظار تو باشم ای مهربان بر گرد نگذار در انتظار تو باشم ای مهر بان بگو تا کی در انتظار تو باشم حالا که می روی بدان من می خواستم با تو باشم وقتی مردم دور و برم شلوغ نشه کسی دیگر نمی کوبد دراین خانه ی متروک وویران را کسی دیگر نمی پرسد چراتنهای تنهایم؟؟!! ومن چون شمع می سوزم ودیگرهیچ چیزازمن نمی ماند ومن گریان ونالانم وتنهای تنهایم..... درون کلبه ی خاموش خویش اما کسی حال ازمن غمگین نمی پرسد ومن دریای پراشکم که طوفانی به دل دارم.... درون سینه ی پرجوش خویش اما کسی حال من تنهانمی پرسد ومن چون تک درخت زردپاییزم عشق بیداد من
باختن یعنی لحظه عشق
جان سرزمین یعنی یعنی
زندگی پاک من عشق لیلی و
قمار مجنون
در عشق یعنی ... شدن
ساختن عشق
دل یعنی
کلبه وامق و
یعنی عذرا
عشق شدن
من عشق
فردای یعنی
کودک مسجد
یعنی الاقصی
عشق من
عشق آمیختن افروختن
یعنی به هم عشق سوختن
چشمهای یکجا یعنی کردن
پر ز و غم دردهای گریه
خون/ درد بیشمار
عشق من
یعنی الاسرار
کلبه مخزن که به سوی من می آیی و عاشقم بر انتظارات آن لحظه که تو را در کنار خود حس کنم دوستت دارم...... 
می خوام باهاش خلوت بکنم
دسته گلو از دستاش بگیرم
به جشن سالگردم دعوت بکنم
وقتی مردم کنار بایستید هول نکنید
می خوام رنگ چشاشو خوب ببینم
اون چشایی که از گریه سرخ شده
برای آخرین بار عکسی ازش بگیرم
وقتی مردم شما همه برید
بزارید اون تنها پیشم بمونه
در گوشم گفته برای آخرین بار
می خواد قصه ی خواب خوشو بخونه
وقتی مردم بگید چیزی رو جا نذاره
هر چی داده ازم پس بگیره
دلی را که داده از جاش در بیاره
جای زخمش چند تا بوسه بچینه
وقتی مردم هر دومون اشک می ریزیم
رومونو به خدا می کنیم یه چیزی بهش میگیم
ای خدا مواظبش باش زیاد غم نخوره
عاشق بود ببخشش اگه بهت بر نخوره
?
| قالب وبلاگ : قالب وبلاگ |
درباره سایت
منوی سایت
پیوند های روزانه
آرشیو سایت
پیوند ها
طراح قالب
امکانات سایت