روی قبرم بنویسید کبوتر شدو رفت

زیر باران غزلی خواند دلش تر شد و رفت

چه تفاوت که چه خوردست،سم یا غم دل

آنقدر غرق جنون بود که پرپر شدو رفت

 روز میعاد،همان روز که عاشق شده بود

مرگ با لحظه ی میعاد برابر شد و رفت

او کسی بود که از غرق شدن می ترسید

 عاقبت روی تن ابر شناور شد و رفت

 هر غروب تز دل خرشید گذر خواهی کرد

دختری ساده که یک روز کبوتر شدو رفت

نوشته شده در سه شنبه 90/5/18ساعت 10:1 صبح توسط محسن آتیش نظرات ( ) | |