"بی تو" بی تو هوای خاطرم همواره سرد است اما دلم پاییزرا باورنکرد تو با منی هر جا که هستم ، خواب وبیدار بی تو نگاهم غرق دلتنگی و درد است خورشید من ، فردا به امید تو زیباست برمن بتاب این عشق پایان نبرد است بی تو نمی خواهم نفس را ، زندگی را مهرتو درعمق وجودم خانه کرده است برگرد با من باش ، دلتنگم برایت بی توهوای خاطرم همواره سرد است "تقدیم به مقام مادر" تو شکوفاترین بهارمنی مهربونی من، نگارمنی همه عالم اگرزمن بگسست بازهم خوب من کنارمنی مهرتو نقطه عروج من است خوش به حالم که غمگسارمنی خوش به حالم که با تو سرمستم درره عشق تک سوارمنی با تو جانی دوباره می گیرم تو که پایان انتظارمنی انتظارشکست هرچه غم است تو که هرلحظه بی قرار منی مادر! مرا ببخش. صد بار از خطای پسر اشک ریختی اما لبت به شکوه ی من آشنا نبود بودم در این هراس که نفرین کنی ولی ــ کار تو از برای پسر جز دعا نبود. *** بعد از خدا ، خدای دل و جان من توئی من،بنده ای که بار گنه می کشم به دوش تو، آن فرشته ای که زمهرت سرشته اند چشم از گناهکاری فرزند خود بپوش. *** ای بس شبان تیره که در انتظار من ـــ فانوس چشم خویش ــ به ره ، بر فروختی بس شامهای تلخ که من سوختم زه تب ـــ بر دیدگان مات پسر دیده دوختی تا کاروان رنج مرا همرهی کنی ـــ با چشم خواب سوز ـــ چون شمع دیر پای ـــ هر شب، گریستیئ ـــ تا صبح ، سو ختی. *** شبهای بس دراز نخفتی که با پسر ـــ خوابد به ناز بر اثر لای لای تو. رفتی به آستانه مرگ از برای من ای تن به مرگ داده، بمیرم برای تو. *** این قامت خمیده ی در هم شکسته ات ـــ گویای داستان ملال گذشته هاست رخسار رنگ رفته و چشمان خسته ات ـــ ویرانه ای ز کاخ جمال گذشته هاست. *** در چهره تو مهرو صفا موج می زند ای شهره در وفا و صفا! می پرستمت در هم شکسته چهره تو، معبد خداست ای بارگاه قدس خدا! می پرستمت. *** مادر!من از کشاکش این عمر رنج زای ـــ بیمار خسته جان به پناه تو آمده ام دور از تو هر چه هست، سیاهیست ، نور نیست من در پناه روی چو ماه تو آمده ام مادر ! مرا ببخش فرزند خشمگین و خطا کار خویش را مادر ،حلال کن که سرا پا ندامت است با چشم اشکبار ز پیشم چو می روی ـــ سر تا به پای من ـــ غرق ملامت است ز چشمت اگر چه که دورم هنوز پر از اوج و عشق و غرورم هنوز اگر غصه بارید از ماه و سال به یاد گذشته صبورم هنوز شکستند اگر قاب یاد مرا دل شیشه دارم بلورم هنوز سفر چاره درد هایم نشد پر از فکر راه عبورم هنوز ستاره شدن کار سختی نبود گذشتم ولی غرق نورم هنوز پر از خاطرات قشنگ توام پر از یاد و شوق و مرورم هنوز اگر جنگ با زندگی ساده نیست در این عرصه مردی جسورم هنوز اگر کوک ماهور با ما نساخت پر از نغمه پاک شورم هنوز قبول است عمر خوشی ها کم است ولی با توام پس صبورم هنوز اشک چشمام پیش چشمات آخرین حرفای من بود دوستت دارم عزیزم و روزی در غم اینکه احساس مرا نفهمیدی و در این بازی روزگار تنهایم گذاشتی جان میدهم 
کینه غم ها به دست باد بود!
کاش می شد دل فراموشی نداشت!
نم نم باران هم آغوشی نداشت!
کاش می شد کاش های زندگی!
گم شوند پشت نقاب زندگی!
کاش می شد کاش ها مهمان شوند!
در میان غصه ها پنهان شوند!
کاش می شد آسمان غمگین نبود!
رد و پای مرگ و کین رنگین نبود!
کاش می شد روی خط زندگی!
با تو باشم تا نهایت سادگی!
کاش می شد....
تو در کنار بستر من دست بر دعا ـــ
دست باش، جاری باش، کمک کن (مثل رود(
با شفقت و
مهربان باش (مثل خورشید(
اگر کسی
اشتباه کرد، آن را بپوشان (مثل شب(
وقتی
عصبانی شدی خاموش باش (مثل مرگ(
متواضع
باش و کبر نداشته باش (مثل خاک(
بخشش و
عفو داشته باش (مثل دریا (
اگرمی
خواهی دیگران خوب باشند، خودت خوب باش (مثل آینه
بغص و گریه آه و نفرین جمله های آخرم بود
جامو تو دلت گرفتن، تو منو فروختی رفتی
وقت رفتنت ندیدی،، زیر پات منو شکستی
تو منو فروختی رفتی
از اشک به چشمام بترس، آهم یه روز می گیره،
دامنتو بیوفا، دلت کجا اسیره؟
منو به کی فروختی؟ بگو به چی فروختی؟
من واسه تو می مردم،دل به دل کی دوختی؟
در و دیوار این خونه، همه بوی تو رو داره
عکسای نیمه سوخته، تو رو یاد من میاره
این اتاق سرد و تاریک، این دل غریب و تنها
داره باز بهونه ی تو، گم شدم میون غمها
از اشک به چشمام بترس، آهم یه روز می گیره،
دامنتو بیوفا، دلت کجا اسیره؟
منو به کی فروختی؟ بگو به چی فروختی؟
من واسه تو می مردم،دل به دل کی دوختی؟
| قالب وبلاگ : قالب وبلاگ |
درباره سایت
منوی سایت
پیوند های روزانه
آرشیو سایت
پیوند ها
طراح قالب
امکانات سایت