با دلی آکنده از غربت در دنیای تو

کاش بگذاری بمیرم لحظه ای درپای تو

دست گرمت رابه دستم می دهی تایک قدم

گام برداریم درصحرای بی گرمای تو

کاش بودی یک شبی تاسرنهم برشانه ات

غرق د رعطرتن تو در شب یلدای تو

من فقط باچشم هایت شعرمی گویم،گلم

گر نباشد ذوقی از حافظ  در نیمای تو

یوسف گم گشته بازآید به کنعانت ولی

از دل سخت یهودا تا زلیخاهای تو

ناامیدی ازقضای عالم خاکی ،حسین

به امید یک گشایش دردل تنهای تو

نوشته شده در جمعه 88/1/7ساعت 12:59 عصر توسط محسن آتیش نظرات ( ) | |