تو روزی با غم سنگین ز شهرم کوچ خواهی کرد

ومن اندر میان خاطزات خویش

به یاد عشق پاکت گریه خواهم کرد

ودر عمق افق فریاد خواهم زد

که ای عاشقترین عاشق...

سکوت سنگفرش یاد مارا

یک زمان بشکن

به یاد آور تو روزی را

که در تکرار معصوم نفسهایت

نیازی گرم میجوشید

ودر اعماق رویاهای رنگارنگ

مرا یکدم بیاد آور

نمیگویم فراموشم مکن

اما مرا گاهی بیاد آور

اسیری را که میدانی  نخواهی رفت

                                          از یادش......

نوشته شده در شنبه 90/1/6ساعت 11:2 صبح توسط محسن آتیش نظرات ( ) | |