شرر ریزد بی امان به دل ساکنان فلک ناله سازم
دل شیدا حلقه را ***د تا برآید و راه سفر گیرد
مگر یک دم گرم و شعله فشان تا به بام جهان بال و پر گیرد
خوشا ای دل بال و پر زدنت شعله ور شدنت در شبانگاهی
به بزم غم دیدگانه پری جام پرشرری شعله آهی
بیا ساقی تا به دست طلب گیرم از کف تو جام پی در پی
به داد دل ای قرار دلم نو بهار دلم میرسی پس کی
چو آن ابر نوبهارم من
به دل شور گریه دارم من
میتوانم و یا نبارم من
نه تنها از من قراره دل میرباید این شور شیدایی
جهانی را دیده ام یک سر دیده ام یک سر
غرق دریای ناشکیبایی
بیا در جام مشتاقان گل افشان کن گل افشان کن
بروی خود شب مارا چراغان کن چراغان کن
چو آن ابر نوبهارم من
به دل شور گریه دارم من
میتوانم آ یا نبارم من
حس کردم این شعرو خیلی دوست داری
شاید دوست داشته باشی اینجا ببینیش !!
هی با تو هستم همونی که با عشق داری نوشته رو میخونی ....
| قالب وبلاگ : قالب وبلاگ |
درباره سایت
منوی سایت
پیوند های روزانه
آرشیو سایت
پیوند ها
طراح قالب
امکانات سایت