آسمون گریه نکن رو دل بارونیه من بذار تا آروم بگیره این دل افسرده من جوونی هامو که گرفت رسمه بی رحم زمونه پیر اومدم ورفتم نگو نگیر بهونه آسمون ابری نشو؛ستارمو پنهون نکن اونم مث من تنهاست؛نکنه بی من بمونه آسمون دلم پره از بدی های روزگار میدونم که هیچوقت نمیشه فصل خزونه من بهار سیاهی و بی پناهی قصه روزگارمن گریه کردن کار شب این دل دیوونه من همه غصه های دنیا با دل من رفیقن انگار خونه ای آبادتر ازکنج دل من ندیدن آسمون سه شنبه ها توخونمون پر از غمه کبوترای حیاطمون دلاشون غرقه ماتمه مادرم سه شنبه ها گریه امونم نمیده کاشکی که بودی میدیدی ؛دلم چقد شده تکیده غزل شب جداییت ؛تو دل سرد وخالیم آهنگه دل منه ؛شده نغمه تنهاییم آسمون گریه نکن رو دل دیوونه من بذار تا آروم بگیره این دل دیوونه من 
| قالب وبلاگ : قالب وبلاگ |
درباره سایت
منوی سایت
پیوند های روزانه
آرشیو سایت
پیوند ها
طراح قالب
امکانات سایت