چه قدر سخته تو چشمای کسی که تمام عشقت رو ازت دزدید

و به جاشیه زخم همیشگی رو به قلبت هدیه داد زل بزنی و به

جای اینکه لبریز کین و نفرت شی حس کنی که هنوزم دوسش

داری

 چه قدر سخته دلت بخواد سرت رو باز به دیواری تکیه بدی که

یه بار زیر آوارغرورش همه وجودت له شد

 چه قدر سخته تو خیالت ساعتها باهاش حرف بزنی اما وقتی

دیدیش هیچی بجز سلام نتونی بگی

 چه قدر سخته وقتی پشتت بهشه دونه های اشک گونه هاتو

خیس کنه اما مجبور باشی بخندی تا نفهمه که هنوزم دوسش

داری

چه قدر سخته گل آرزوهاتو تو باغ دیگری ببینی و هزار بار تو

خودت بشکنی و اونوقت آروم زیر لب بگی گل من باغچه نو

مبارک .