کسی دیگر نمی کوبد دراین خانه ی متروک وویران را

کسی دیگر نمی پرسد چراتنهای تنهایم؟؟!!

ومن چون شمع می سوزم ودیگرهیچ چیزازمن نمی ماند

ومن گریان ونالانم وتنهای تنهایم.....

درون کلبه ی خاموش خویش اما

کسی حال ازمن غمگین نمی پرسد

ومن دریای پراشکم که طوفانی به دل دارم....

درون سینه ی پرجوش خویش اما

کسی حال من تنهانمی پرسد

ومن چون تک درخت زردپاییزم