مادر می‌بوسمت‌ و این‌ بوسه‌ برگونه‌ تمام‌ جهان‌ هستی‌ است‌.

مادر می‌بویمت‌ که‌ عطر تجلی‌ جنت‌ می‌باشی

‌ مادر مقامت‌ آنقدر والاست‌ که‌ خانه‌ کعبه ‌به‌ روی‌ تو باز می‌گردد تا علی‌ را در فضای‌ ایمان‌ به‌دنیا آوری‌.

ای‌ مادرم‌! صبح‌، دیدگانم‌ را به‌ روی‌ تومی‌گشایم‌ تا گشایش‌ روزیم‌ باشد،

غروب‌ را با یاد تودیده‌ فرو می‌بندم‌ که‌ در رویا دست‌ در دست‌ توتفرج‌ نمایم‌.

 زندگیم‌ را مدیون‌ تو می‌دانم‌ چرا که‌ لحظه‌ لحظه‌ زمان‌ زندگیم‌ با تیک‌ تیک‌ قلبت‌ گره‌خورده‌ است‌.

 چون‌ دانسته‌ و می‌دانم‌ هر آن‌نگرانم‌ بودی‌

با زمین‌ خوردنم‌ ‌احساس‌ درد می‌کردی‌ و با شادیم‌ شادمان‌می‌شدی‌.

 گرچه‌ یک‌ روز و آنهم‌ سالروز ولادت‌بی‌بی‌ دو عالم‌ را روز مادر قرار داده‌اند

 لیکن‌ سال‌، درسی‌ از تو می‌گیرد.

بهارش‌، تابستانش‌، پاییزش‌، زمستانش‌ همه‌ دست‌ نوشته‌های‌ تو را ورق‌ می‌زند.

شایسته‌ همه‌ گونه‌ قدردانی‌ هستی‌.

همه‌ گل‌های‌ جهان‌ مفروش‌ پایت‌ باد و همه ‌نغمه‌های‌ جهان‌ ترنم‌ لالایی‌ تو را زمزمه‌ می‌کند.