به راستی چقدرسخت است

 خندان نگه داشتن لب ها در زمان گریستن قلب ها

و تظاهر به خوشحالی در اوج غمگینی       

   و چه دشوار و طاقت فرساست گذراندن روزهایی تنهایی و بی یاوری

درحالی که تظاهر می کنی هیچ چیز برایت اهمیت ندارد

 اما چه شیرین است درخاموشی وتنهایی به حال خود گریستن

 و باز هم نفرین به تو   ای سرنوشت.

.. دلم تنگ است                 دلم اندازه حجم قفس تنگ است     سکوت از کوچه لبریز است

 صدایم خیس و بارانی است                      نمی دانم چرا در قلب من پاییز طولانی است.......