شاید با لبخندی تلخ از اینجا بروم

در شرجی شب گرم تابستانی

شاید با شوق بقچه ی کهنه ام را زیر بغل گرفتم

بی خداحافظی رفتم

وقتی تو در خوابی میروم

به نا کجایی که عمری ست

انتظارش را میکشم

و کسی نمی پرسید

از رازهایی که در بقچه ام خواهم برد

مشامم را مرگ نوازش میکند

و گوش فلک را شیهه ی اسبی  سیاه

کر میکند ....آن اسب برای من زین شده است