ما  دو تا پرنده بودیم خونمون رو سقف ابرا

توی آسمون شادی بی خیال از فکر فردا

اما یک روز نمیدونم که ته افق چی دیدی

که گذشتی از من آسون تک و تنها پر کشیدی

توی این راه نرفته حالا من موندمو غم

تنم زخمی راهه یه دنیا درد و ماتم

رفیق آسمونی به کجا پر کشیدی

غم تنهایی رو تو چشمام ندیدی

با صدای غم گرفته توی تنهاییم می خونم

اگه رفتی از کنارم من به یاد تو می مونم

میدونی از تو جدایی برای من خیلی سخته

شب و روزم دیگه بی تو ساکت و تیره و سرده

تنم زخمی درده پرو بالم شکسته

غم تلخ جدایی روی قلبم نشسته

رفیق نیمه راهم به کجا پر کشیدی

غم تنهایی رو تو چشمام ندیدی

نوشته شده در چهارشنبه 88/2/2ساعت 1:15 عصر توسط محسن آتیش نظرات ( ) | |